Een stadsbeeld bekleed met affiches. Pamfletten kleuren het decor waar nodig geacht. Met YBI-stickers fleurende vierwielers rijden haast een etmaal continue lang af en aan. Dit gedurende het ganse tornooi. De Sportoase in Leuven is even het centrale punt van badmintonminnend Europa. De negende editie van de Belgian International mag er zijn. Een ijzersterk organisatieteam, een bruisend vat medewerkers. Een crew die er staat. Een hal die alles biedt wat Europa en de wereld nodig heeft. Dit is topsport van de bovenste plank. Werelds.
De negende editie van YBI is er eentje om op het puntje van uw stoel te gaan zitten. Niet alleen omdat we een jaar voor de eerste jubileumeditie dateren. In hoofdzaak omdat de organisatie erin geslaagd is een stevig tornooi op poten te zetten. Iedereen leek klaar. Iedereen was klaar. Een bijzonder aantrekkelijk internationaal deelnemersveld, met grote delegaties vanuit Azië, met name uit Indonesië en in het bijzonder Chinees Taipei.
De intonatie van het deelnemersveld ligt dit jaar overduidelijk in de dubbeldisciplines. Met zilveren WK-medailles van Imogen Bankier (MxD Londen 2011) en Robert Blair (MD Madrid 2006) heeft de organisatie vast en zeker een voltreffer qua deelname. De Europese junioren kampioenen Stoeva zijn één van de blikvangers in het dubbelspel, evenals Petya Nedelcheva die ooit als derde gepositioneerd stond. Zij vormt formatie met Bankier. Joachim Persson, voormalig nummer 10 heren enkel tekent present, net als Andre Kurniawan Tedjono, de titelverdediger in de koningsdiscipline.
Imogen Bankier (SCO)
Dag 1
Live Stream Badminton Europe
Heel wat Belgen op woensdag in de kwalificaties. Evenwel slagen Kersters, Put, Devooght en Snoeck niet in hun opzet. Voor hun blijft het bij één partij in de enkeldiscipline. Flore Vandenhoucke verpulvert een Duitse, om vervolgens tegen Kurniawan uit Indonesië het onderspit te delven. In drie games. De Aziatische zou uiteindelijk de achtste finales op de hoofdtabel halen. Maxime Moreels stoot na twee winstpartijen door naar de finale van de kwalificaties. Met de Deen Rasmussen wordt er gewedijverd voor een plaats op main draw, maar het is de Scandinaviër die finaal aan het langste eind trekt. Nipt, heel nipt.
In de dubbels ’s avonds kloppen Devooght en Vandenhoucke in een tricolore onderonsje Demy en Van Wel. De winnende tandem speelde nu eenmaal meer accuraat en des te efficiënter. Ook de finale van de kwalificatieronde was een kolfje naar de hand van onze landgenoten. Belgische Kampioenen Janne Elst en Jelske Snoeck worden na één winstpartij een halte toegeroepen door de Engelse tandem Brown en Lim. No shame!
Wedstrijddag 1 wordt afgesloten met de heren dubbel tussen de formaties Christiansen – Daugard en Tien – Wang, respectievelijk uit Denemarken en Chinees Taipei. Een betere afsluiter was niet verhoopt. Ondanks het hoge spektakelgehalte van de Aziaten zijn het toch de Noord-Europeanen die na meer dan een uur zeker zijn van hun plaats op de hoofdtabel.
Dag 2
Tatjana Bibic (RUS)
Wedstrijddag twee was vooral uitkijken naar onze landgenoten die in actie kwamen. Vandenhoucke en Devooght die uit de kwalificaties doorstootten moesten hun meerdere erkennen in Bibik en Bolotova uit Rusland. Yuhan Tan won van de Tsjech Frohlich, maar was niet opgewassen tegen de Zweed Hurskainen (finalist EK 2012). Lianne Tan kende pech met de loting door het Deense talent Kjaersfeldt te treffen. Net als vorig jaar was ze er aan voor de moeite, al was het ditmaal na verlengingen in de tweede game. Zo lagen al onze enkelspelers uit het tornooi, want ook Marie Demy kon het niet redden. Desondanks verlengingen in de openingsgame bleek de Zweedse Petersen in twee games te sterk.
Freek Golinski en Séverine Corvilain waren vroeg de baan opgegaan tegen de Fin Kaista en de Bulgaarse Gabriela Stoeva. Geen goede wedstrijd van onze landgenoten die kansloos verloren. Later op de dag konden ze beiden voor eerherstel gaan. Hierin slaagden ze ook. Séverine speelde een degelijke partij aan de zijde van Steffi Annys, waar evenwel de Deense Fruergaard en Thygensen aan het langste eind trokken. Tussendoor had Freek tezamen met Matijs nipt, maar verdiend, de kwalificatie geboekt ten koste van de Fransen Constantin en Lo Ying Ping. Een zenuwslopend slot dat kon onderdrukt worden door de aanhoudend aanvallende intenties. In de achtste finales moesten onze army guys er echter ook aan geloven tegen de Bulgaars – Zwiterse tandem Makarski – Schmid.
De eerste dag van de hoofdtabel werd gekleurd door de Engelsen Langridge en Mills (reekshoofd 1) en de Polen Cwalina en Wacha. Na meer dan een uur topspektakel zijn het de Engelse heren die met het kleinste verschil zegevieren.
Dag 3
Chris Langridge – Peter Mills
Geen landgenoten meer op dag drie. Deze voormiddag mochten wel een groot pak topmatchen genoteerd worden. In de warme Sportoase broedt duidelijk iets. Zenuwslopende, fysiek afmattende, ellenlange partijen worden afgewerkt op het scherpst van de snee.
Topreekshoofd Langridge – Olver moet de duimen leggen Sam en Chloe Magee uit Ierland. Ook de ervaren Rus Vitali Durkin, geflankeerd door Nina Vislova, verlaat het tornooi. Het was niet bepaald Durkins beste partij uit zijn loopbaan. Wel er nog bij: Blair en Bankier (MxD), Persson (MS), Pang (MS), Bosch – Ridder (MD), Stoeva – Stoeva (WD), Schnaase (WS) en een handvol Asian (upcoming) stars uit Chinees Taipei en Indonesië, waaronder Tedjono, de titelverdediger in het heren enkel.
Leuven bruist. Leuven galmt straks vast en zeker na. Het belooft een spektakelrijke zaterdagavond te worden. Met morgen als kers op de taart de finales als kijkstuk. Benieuwd wie met de felbegeerde lauwerkrans huiswaarts mag.
Matijs Dierickx – Freek Golinski
FederNees 